pagi- pagi lagi cikmimie dah bangun tidur... pukul 6 pagi, lepas tu tidur balik sebab mata mengantuk sangat sebab semalam tak dapat tidur. tak tahu la sebab apa tak boleh tidur, mungkin sistem biologi cikmimie dah beralih kepada sistem kelawar atau burung hantu...

apa nak tulis sekarang... kasih- sayang mak. mak cikmimie dan mak korang la... dua minggu lepas, handphone cikmimie rosak, masuk air sungai masa perkhemahan... memang tak boleh pakai la sebab seluruh tubuh badan handphone tu terendam dalam sungai... cikmimie nak menangis pun tak boleh sebab dah besar... i'm a big girl, dude! and big girl doesn't cry... cikmimie hilang sume nombor telefon kawan- kawan...

3 hari lepas tu, cikmimie balik asrama, terus pinjam handphone kawan... banyak sangat missed calls dan mesej daripada mak cikmimie... "Kakak kat mana?" mesej paling buat cikmimie terharu... lepas tu ada banyak missed calls daripada abang cikmimie (abang kandung, ok!)... mesej dia; "kejap lagi abang jemput kau." argh, mesti abang cikmimie tunggu cikmimie sangat lama kat asrama... cikmimie terus telefon mak dan abang cikmimie... abang cikmimie macam marah sebab tak beritahu handphone rosak, dan mak cikmimie pulak lega sebab dia tahu yang cikmimie selamat... mak cikmimie cakap, dia takut sangat lepas dengar ada sorang budak perempuan kat Kedah (diulangi, Kedah!) meninggal dunia sebab dibunuh...

moral of the story: beritahu mak korang atau family terdekat tentang keadaan korang dari semasa ke semasa... tak de lah diorang risau... cikmimie dapat bayangkan, macam mana perasaan mak cikmimie dulu... kesiannya!

moral of the story lagi: see, walau buruk pun kita, family tetap sayangkan kita... dah darah daging, u olls, sapa tak sayang! susah dan senang, family yang tolong, bukan ah long... bukan bank rakyat, atau ptptipu... jadi kalau dah ada kekasih hati, sila lebihkan family kita dulu... family first... kalau ada program dengan kawan- kawan, sila lebihkan family dulu, family first...

tanda- tanda anda seorang kekasih simpanan...

tajuk hari ni (macamlah hari- hari post entri) boleh kena kat lelaki atau perempuan... selalunya kita familiar dengan perempuan simpanan je, tapi lelaki pun ramai jugak disimpan oleh tuuuttt!

berdasarkan pemerhatian cikmimie lah kan, senang je kalau korang sume nak tahu yang korang ni sebenarnya kekasih simpanan atau gelap bagi seseorang. ni lah tanda- tandanya;

1) facebook

paling senang nak kesan ialah melalui laman sosial ni... kalau betullah korang kekasih si dia, pernah tak dia post something kat wall korang, atau komen status korang, paling koman pun like je lah... kalau tak de, sah lah! selalunya si dia akan IM korang je kalau korang online fb... ye lah, takut kantoi dengan kenalan atau lebih haru lagi kekasih rasmi...

"you're awesome la tapi I tak berani nak post..."

2) keluar jalan- jalan

pernah tak korang dibawa jalan- jalan oleh 'kekasih' korang tu? tak de? sah lah! kalau keluar sama- sama takut diketahui orang lain pulak... makanya baik bermesej je kat telefon atau fb, tak de lah sape tau...

tapak kaki Remy dan Cate kat KFC? What are they doing here?

3) kawan- kawan si dia

jangankan nama, muka korang pun kawan- kawan dia tak kenal... tak tahu lah korang wujud ke tak dalam kamus hidup diorang tu...

sape ko? kenapa ko tetiba muncul?!

"kenal Ana?"

"ha? apa tu?!"

selalunya kalau dah namanya kekasih, kalau boleh hari- hari si dia nak citer pasal korang kat kawan- kawannya... korang cute lah pakai tudung alas meja, korang sweet lah post status macam ni, sampai tak larat kawan- kawan si dia nak dengar... mustahil lah kalau diorang jumpa korang diorang buat tak tahu je... at least, pandang- pandang jeling- jeling... paling sedih kalau diorang kaitkan si dia dengan orang lain pulak...

4) tempat umum

kalau ada korang, si dia dan orang- ramai, pergaulan dia dengan korang sama macam orang lain... tak de beza pun... lebih memeranjatkan kalau ada orang lain yang dia layan lebih istimewa... ha, sapa dia di hati 'kekasih' korang tu?

sape wanita hodoh ni? ha?!

kalau ada antara petanda- petanda ni pernah berlaku kat korang, say good bye cepat- cepat kat si dia sebelum dia yang cakap dulu, ego sikit... ramai lagi yang tergilakan korang kat luar tu...

Mimpi ini indah...

Dalam kekalutan dunia,
seorang pemuda duduk di atas kerusi kayu,
merenung nasib ibunya yang mati di tangan Yahudi,
dia menutup mata,
dan terus beranggapan,
dia masih bermimpi,
dan tidak mahu bangun.
 

 

Seorang gadis,
tersenyum tawar,
pada hari itu,
dia membancuh minuman kegemaran abahnya,
dan cuba merasai kemanisan,
dalam kepahitan kopi.
 

 

Sebuah cermin yang retak,
tergantung pada sebuah almari yang usang,
menghadap wajah sayu gadis itu,
pantulan wajah pada cermin itu,
"bukan wajah aku!
bibir sepatutnya menguntumkan senyuman,
mata sepatutnya bersinar,
pipi sepatutnya berisi!"

 

 

Itu dulu...
ketika tanah airnya makmur,
ketika merasa hangatnya dakapan ibu,
ketika melihat senyuman seorang abah,
ketika menikmati tenangnya menelaah ilmu,
ketika riangnya bermain bersama- sama teman.
 

 

Kini,
nikmat itu hilang,
yang tinggal,
hanya kenangan yang masih dianggap nyata,
walaupun tahu apa yang sedang berlaku,
si gadis dan si pemuda masih berharap lagi,
ibu akan memeluknya,
dan ayah akan tersenyum.